Zestaw ELISA opiera się na fazie stałej antygenu lub przeciwciała i znakowaniu enzymatycznym antygenu lub przeciwciała. Antygen lub przeciwciało związane z powierzchnią stałego nośnika nadal zachowuje swoją aktywność immunologiczną, a antygen lub przeciwciało znakowane enzymem zachowuje zarówno swoją aktywność immunologiczną, jak i aktywność enzymatyczną. W momencie oznaczania badana próbka (w której mierzone jest przeciwciało lub antygen) reaguje z antygenem lub przeciwciałem na powierzchni stałego nośnika. Powstały na nośniku stałym kompleks antygen-przeciwciało jest oddzielany od innych substancji w płynie przez przemywanie.
Dodaje się znakowane enzymem antygeny lub przeciwciała, które również wiążą się ze stałym nośnikiem w wyniku reakcji. W tym czasie ilość enzymu w fazie stałej jest proporcjonalna do ilości substancji w próbce. Po dodaniu substratu reakcji enzymatycznej, substrat jest katalizowany przez enzym, aby stać się barwnymi produktami. Ilość produktu jest bezpośrednio związana z ilością badanej substancji w próbce, dzięki czemu można przeprowadzić analizę jakościową lub ilościową w zależności od głębi koloru.
Wysoka wydajność katalityczna enzymów pośrednio wzmacnia wyniki odpowiedzi immunologicznej, czyniąc test bardzo czułym. Test ELISA można stosować do oznaczania antygenów, ale można go również stosować do oznaczania przeciwciał.
Podstawowe zasady zestawu ELISA
Wykorzystuje specyficzną reakcję antygenu i przeciwciała, aby połączyć obiekt z enzymem, a następnie wytwarza reakcję barwną między enzymem a substratem w celu określenia ilościowego. Obiektem pomiaru może być przeciwciało lub antygen.
W tej metodzie oznaczania potrzebne są trzy odczynniki:
â Antygen lub przeciwciało w fazie stałej (adsorbent immunologiczny)
Antygen lub przeciwciało znakowane enzymem (marker)
⢠substrat do działania enzymów (środek wywołujący kolor)
Podczas pomiaru antygen (przeciwciało) najpierw wiąże się z nośnikiem stałym, ale nadal zachowuje swoją aktywność immunologiczną, a następnie dodaje się koniugat (marker) przeciwciała (antygenu) i enzymu, który nadal zachowuje swoją pierwotną aktywność immunologiczną i enzym działalność. Gdy koniugat reaguje z antygenem (przeciwciałem) na nośniku stałym, dodaje się odpowiedni substrat enzymu. To znaczy hydroliza katalityczna lub reakcja i kolor REDOX.
Odcień koloru, który wytwarza, jest proporcjonalny do ilości mierzonego antygenu (przeciwciała). Ten kolorowy produkt można zaobserwować gołym okiem, mikroskopem optycznym, mikroskopem elektronowym, można go również zmierzyć za pomocą spektrofotometru (przyrząd do oznaczania enzymów). Metoda jest prosta, wygodna, szybka i konkretna.