Woda stosowana w metodzie badawczej odnosi się do wody destylowanej lub wody dejonizowanej, jeżeli nie wskazano innych wymagań. Jeśli rozpuszczalnik w roztworze nie jest określony, odnosi się do roztworu wodnego. Jeśli konkretne stężenie H2SO4, HNO3, HCL i NH3·H2O nie jest określone w metodzie testowej, wszystkie odnoszą się do stężenia w specyfikacjach dostępnych na rynku odczynników. Kropla cieczy odnosi się do ilości kropli wody destylowanej wypływającej ze standardowego zakraplacza, co odpowiada 1,0 ml w temperaturze 20°C
Stężenie roztworu można wyrazić w następujący sposób:
â Do standardowego stężenia (tj. stężenia substancji): definiuje się je jako ilość substancji zawierającej substancję rozpuszczoną w jednostkowej objętości roztworu, jednostką jest mol/l
â¡ Proporcjonalnie do stężenia: to znaczy w kilku zmieszanych masach stałych odczynników lub zmieszanych objętościach odczynników ciekłych, można zapisać jako (1 1) (4 2 1) i inne formy
⢠Na ułamku masowym (objętościowym): na substancji rozpuszczonej stanowił ułamek masowy lub ułamek objętościowy wyrażenia w roztworze, można oznaczyć jako w lub Phi.
(4) Jeżeli stężenie roztworu jest wyrażone w jednostkach masy i pojemności, można je wyrazić w g/l lub przez jego odpowiednią wielokrotność (np. mg/ml).
Wymagania i inne wymagania dotyczące przygotowania roztworu:
Czystość odczynników i rozpuszczalników użytych do przygotowania roztworu powinna odpowiadać wymaganiom przedmiotu analizy. Odczynniki ogólne przechowuje się w butelkach z twardego szkła, roztwory ługu i metali w butelkach polietylenowych, a odczynniki fotoodporne w brązowych butelkach.
Podczas inspekcji należy przeprowadzić testy równoległe. Reprezentacja wyników kontroli powinna być zgodna z reprezentacją standardów higieny żywności, a obliczenia i wartość danych powinny być zgodne z prawem liczb znaczących i zasadą wyboru liczb.
Proces inspekcji należy przeprowadzić ściśle według etapów analitycznych określonych w normie, aw eksperymencie należy zastosować środki zabezpieczające przed czynnikami niebezpiecznymi (zatrucie, wybuch, korozja, oparzenia itp.). Laboratorium kontroli fizycznej i chemicznej wdraża kontrolę jakości analiz. W oparciu o ustanowienie dobrych specyfikacji technicznych, metoda oznaczania powinna mieć granice wykrywalności, precyzję, dokładność, rysowanie danych krzywej standardowej i inne parametry techniczne. Inspektorzy powinni wypełniać zapisy z inspekcji.